കടല്‍ കരയുകയായിരുന്നു
കരയിലിരുപ്പണ്ടായിരുന്ന അമ്മയെ നോക്കി
തൊലി ചുളിഞ്ഞ്
തണുത്തു നനഞ്ഞ്
ഓരോ കാറ്റിലും
മറിഞ്ഞു വീഴാനൊരുങ്ങുന്ന
പഴയ വൃക്ഷം പോലെ .....
കണ്ണുകളെ അന്ധമാക്കിയ തരി മണലിനോട്‌
പരിഭവിക്കാതെ
എത്ര നേരം വേണമെങ്കിലും
കാത്തിരുന്നു
അമ്മ .
കടല്‍ കരയുകയായിരുന്നു ,
മരണ മടുത്ത തിമിംഗലത്തെ പ്പോലെ
കരയിലേക്ക് വന്നടിയുകയായിരുന്നു ..
അമ്മ
വിശ്വാസങ്ങളുടെ മുള്ളാണി കളില്‍
എന്നോ തറഞ്ഞു പോയവള്‍ !
അമ്മ
നിര്‍ഭാഗ്യ ങ്ങളുടെ അധി ദേവത .. [തെറ്റിപ്പോയ ഒരിടത്തിന് ]
,
2 comments:
അവസാനത്തെ രണ്ടുവാക്കുകള്‍ കവിത പെര്‍സനല്‍ ആക്കിത്തീര്‍ത്തു
സംസാരവാരിധിയിൽ മുങ്ങിനിവർന്ന്,
നിർഭാഗ്യങ്ങളുടെ ചേറുകൾ കഴിക്കളഞ്ഞ്,
പ്രകാശം ചിന്തുമൊരു ഭാഗ്യദേവതയെപ്പോലെ,
ആ അമ്മ ആത്മവാരിധിയിലേക്ക്.....
നല്ല കവിത
ശുഭാശംസകൾ.......
Post a Comment