ഉറപ്പ്

ഞങ്ങള്‍...............
ഉറക്കത്തില്‍ മറഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളെപ്പോലെ
നദികളെയും മലകളെയും പൂക്കളെയും
ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് നാടുകടത്തി.
ഒരേ ആയത്തില്‍ പറക്കാന്‍
 ഇരുവര്‍ക്കുമായി രണ്ടു ചിറകുകള്‍ .....
ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും സൂര്യന്‍ 
തീപ്പന്തം എറിയുമ്പോള്‍
അവന്‍
ഒറ്റ ചിറകിനാല്‍ അത് തടഞ്ഞു .
പൊള്ളിയും പിടഞ്ഞും ഉരുകിയും
അകലെയല്ലാത്ത വസന്തത്തിലേക്ക്
ഞങ്ങള്‍ പറന്നു കൊണ്ടിരുന്നു .
നക്ഷത്രങ്ങളുടെ അമ്പേറ്റു  സ്വയം പൊരിഞ്ഞു പാറുമ്പോള്‍
അവന്‍ ചോദിച്ചു
നീതിയുടെ പാറമേല്‍ മുള പൊട്ടുന്നതും
മാഞ്ഞു പോകാത്തതുമായി എന്തുണ്ട് ?
ഉത്തരമില്ലാതെ...............
സ്നേഹത്തിന്‍  ചുണ്ടില്‍ കൊക്കുരുമ്മുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ കണ്ടു
...വരണ്ട നദിയുടെ മാറില്‍ നിന്നൊരു ചുവന്ന പൂവ്

പാറ യുടെ മേല്‍ വിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു 
'നീതിമാന്‍റെ രക്തം '
കാറ്റ് ഊതിപ്പറഞ്ഞു  തിരിച്ചു പോയി .
 തളരാത്ത മിഴികളില്‍
അവന്‍റെ ആത്മ സംതൃപ്തിയുടെ യാത്ര    ..
പിന്നെ ഭൂതകാലത്തിലേക്ക്  ഞങ്ങള്‍ പറന്നു തുടങ്ങി.
ചിറകുകള്‍ ഇല്ലാതെ തന്നെ .