Friday, September 16, 2011

പ്രവാഹം

വനം അരുമയായാണ് എന്നെ സ്വീകരിച്ചത്  
കൈക്കുടന്നയില്‍ പൂക്കള്‍ കുടഞ്ഞും  
കാല്‍ ത്തളകളില്‍  കാറ്റായി ത്തഴുകിയും 
കാതുകളില്‍ മുളമ്പാട്ടായി ഈണമിട്ടും
ചുണ്ടുകളില്‍ സുഗന്ധങ്ങളാല്‍ ചുംബിച്ചും 
ശലഭ മായി  വനം എന്നെ ചുറ്റിപ്പറന്നു 
അപ്പോഴൊക്കെയും 
പ്രണയ മറിയുക യായിരുന്നു ഞാന്‍ 
അരുവി ത്തെളിച്ചം പോലെ ....
സ്വസ്ഥമായി അലയുന്ന അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ 
കരിമ്പച്ച ത്ത ണലുകളില്‍ അവന്‍റെ കുതിപ്പ് ....
വന്‍ മരം പോലെ എന്നില്‍ അവന്‍റെ വാക്കുകളുടെ കുടിയേറ്റം...
മടങ്ങുമ്പോള്‍ ............
പ്രണയത്തിന്‍റെ ചാവേറായി ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഞാന്‍ .


3 comments:

പ്രവീണ്‍ വട്ടപ്പറമ്പത്ത് said...

എഴുതിത്തെളിയട്ടെ.. നല്ല ശ്രമം

ദൃശ്യ- INTIMATE STRANGER said...

വായിച്ചു...എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും..

ഭാനു കളരിക്കല്‍ said...

വനപ്രണയം

കൂട്

മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന  പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട്  പനകളുടെ ചില്ല കീറി  വരുന്ന...