ഓരോ മുറിവും ഒരു  ചിത്രമാണ്
ചോരയാല്‍ അതിരിട്ടത്
ഞരമ്പുകളുടെ കീ റലുകളില്‍
മരുന്ന് മഞ്ഞകള്‍ പ്രണയം  കത്തിക്കുന്നത്
തെറ്റിപ്പോയ വരകള്‍ മായ്ച്ചു മായ്ച്ചു
തൊലിയുടെ ഭൂപടം ചുളുങ്ങുന്നത്
മാംസ ത്തിന്‍റെ ഇതളുകളില്‍
കത്രികയുടെ വെള്ളിപ്പിടികള്‍
ഇല  വരച്ചു വയ്ക്കുന്നത് .
തട്ടി മറിഞ്ഞ ചായംപോലെ
ചിലപ്പോള്‍
മുറിവിലെ നീണ്ട നനവ്‌
പഞ്ഞി ത്തുണ്ടുകളില്‍ വട്ടം  നിറയ്ക്കുന്നു
വൈകിയും തീരാത്ത  വരപ്പിനായി
ചില മുറിവുകള്‍ കാത്തു കിടക്കും
മഴ യുടെ നടത്ത ങ്ങളില്‍ ഒരാള്‍
അവയെ ഹൃദയ രക്തം കൊണ്ട്
ജ്ഞാന സ്നാനം ചെയ്യിക്കും വരെ .
അപ്പോള്‍ മുറിവിലെ വസന്തങ്ങള്‍
പൂക്കളിലേക്ക്‌ നൃത്തം ചെയ്യും
ആ പ്രേമം അനശ്വര മെന്ന്
ലിപികളില്‍ കൊത്തി വയ്ക്കപ്പെടുന്നത്
എത്ര  മനോഹരമാണ് !
[കാവ്യം]