Tuesday, January 12, 2016

പിഞ്ഞിപ്പോയ   കടല്‍ ത്തിരകള്‍  
എഴുതാത്ത   കവിതകള്‍  പോലെ 
ഉറഞ്ഞു  കൂടിയ  നോവാകും 

തേങ്ങി ത്തളര്‍ന്ന  വാക്കുകള്‍   
നോക്കി നോക്കിയിരുന്നു 
ഒടുവില്‍ 
വേരറ്റു  വീഴും പോലെ 

ഒരു നാള്‍  

പറയാതെ  വച്ച  തെല്ലാം 
എഴുതാതിരുന്നതെല്ലാം
കാണാ തിരുന്നതെല്ലാം  
ഒരേ  സന്ധ്യയില്‍  
ആത്മഹത്യാ മുനമ്പില്‍ 
കെട്ടിപ്പിടിച്ചു  
സ്നേഹമാകും  





at

1 comment:

ajith said...

സ്നേഹമാകും!!!
അതെ

January 21, 2016 at 11:04 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ഒച്ച

 നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ രാത്രി അതിനോടു തന്നെ ഇഷ്ടം കൂടുന്നത്? നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ പുഞ്ചിരി അതിനെത്തന്നെ മായ്ച്ചു കളയുന്നത് ? നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ ച...

  • (no title)
    ഈ രാത്രി ചൊല്ലുകയാണ് നീയെപ്പോഴും കാതിലേക്ക് ചേർത്തു വച്ച വരികൾ.. ഈ കാറ്റ്  മൂളുകയാണ് കടലടയാളമായ നിന്ടെ പാട്ട് ഈ സന്ധ്യ മൊഴിയുകയാണ്...
  • പാവത്തം
    ചെത്തിതേക്കാത്ത  വീട് പോലെ അമ്മ . ഉള്ളലിവുകാട്ടി വെയിലത്രയും  മുറ്റത്തു ചിക്കി ഉണക്കി . കറ്റയില്‍നിന്ന് കരഞ്ഞിറങ്ങി വന്ന നെന്മണി യെ  ഇടം കയ്...
  • കൂട്
    മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന  പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട്  പനകളുടെ ചില്ല കീറി  വരുന്ന...