പൊടിമഞ്ഞു വീഴുകയാണ്
നീ എനിക്ക് മുന്നേ എത്ര വേഗത്തില്‍ !
നീയാദ്യം തൊട്ടതിനെ ഓര്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍
അത് തുറന്ന ആകാശ ത്തിന്‍ കീഴിലായിരുന്നു
മേഘങ്ങള്‍ അപ്പോള്‍ സഞ്ചാരികളായിരുന്നു
നിന്റെ ഇഷ്ട ത്തിനപ്പോള്‍ ആയിരം വിരലുകള്‍
എന്റെ മിഴികളില്‍ നിന്നു ചുണ്ടുകളാല്‍
നീ പറത്തിക്കളിച്ച ശ ലഭങ്ങള്‍
കടല്‍ ക്കാറ്റില്‍ പറന്നകന്ന എന്റെ മേലങ്കിയില്‍
മഴ വരച്ച നിന്റെ മുഖ ച്ചിത്ര ങ്ങള്‍
സ്നേഹത്തിന്റെ അതിരുകളില്‍ നമ്മള്‍ കാട് വരച്ചു
ഇലകളില്‍ വീണു കടും പച്ചകളായി
ഉരുകി ത്തെ റി ച്ചു അഗ്നി പര്‍വതങ്ങളായി
അലയടിച്ചുയരുന്ന ഏഴു കടലുമായി
നീ എന്നെ തൊട്ടപ്പോള്‍ കാട്ടു തെച്ചികള്‍ പൂത്തു
വിശുദ്ധ സമുദ്രത്തില്‍ മുങ്ങി
ഞാന്‍ പ്രവാചകയായി ..
എന്റെ വാക്കുകള്‍ കേള്‍ക്കുന്ന കാലം
നീ തന്നെയായിരുന്നു ....
അതിനു അതെ കടല്‍ ത്താളം ..
[അപൂര്‍ണ്ണം]
No comments:
Post a Comment