Friday, December 14, 2018

എപ്പോഴാണ്  ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന്  സീതയായി മാറുന്നത്
എപ്പോഴാണ്  കടലിലൂടെ  ഒഴുകുന്ന സന്ധ്യ യാകുന്നത്
തീര്‍ച്ചയായും നീ  തൊടുമ്പോള്‍ ത്തന്നെ !
എനിക്ക് ചുറ്റും അശോ കം പൂക്കുകയും
രാത്രി അതിന്റെ  കാവല്ക്കാരിയാവുകയും  ചെയ്യും
കണ്ണുകളില്‍ നീര്‍ തിളങ്ങുക യും
സീതാതടാകമാവുകയും ചെയ്യും
ചുണ്ടുമ്മകള്‍ കോര്‍ത്തു നീ
കവിളില്‍ അണിയിക്കുമ്പോള്‍
തീരം തൊടുന്ന നൌകയാകുന്നു ഞാന്‍
എന്റെ പരിഭവങ്ങളുടെ നെറുകയില്‍
നീ തേടുന്ന പൂവുകള്‍ ഒന്നിച്ചു വിരിയുന്നു
  എന്തൊരു  മാന്ത്രികത .....

[അപൂര്‍ണ്ണം]





No comments:

കൂട്

മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന  പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട്  പനകളുടെ ചില്ല കീറി  വരുന്ന...