തുളുമ്പുന്ന നട്ടുച്ചയില് ...ആ മരത്ത ണലില്
ആകാശം വെള്ളി മേഘങ്ങളെ കാണിച്ചു തരുമ്പോള്
നീ എന്റെ മടിയിലുറങ്ങുകയായിരുന്നു
അല്ല
മയങ്ങുക യായിരുന്നു
അകലെ നീലക്കടല് നമ്മളിന്നോളം കണ്ടിട്ടി ല്ലാത്ത വണ്ണം
നമ്മളെ ത്തന്നെ നോക്കി ക്കിടന്നു
"എന്റെ പെണ്ണേ "എന്ന് നീ മയക്കം മുറിഞ്ഞപ്പോള്
കടല് വെട്ടി ത്തിളച്ചു
എന്റെ അത്രയ്ക്കടുത്ത് നിന്റെ നിശ്വാസ ങ്ങളുടെ
അതേ ചൂടില് ..
പെട്ടെന്ന് നമ്മുടെ
ചുണ്ടുകളുടെ അരികില് ചുംബനങ്ങളുടെ തോണി മറിഞ്ഞു
ഓരോന്നിലും എത്തിപ്പിടിക്കാന് ഞാനും നീയും ,,,,
കൈകള്ക്ക് മേല് കൈകള് കോര്ത്തു
ഹൃദയ നാരുകള് ചേര്ത്തു തുന്നിയ നമ്മുടെ പ്രണയം
നീയോ ഞാനോ ഒന്ന് നൊന്തു പോയാല്
ചോരയുടെ തുളിപ്പും കുതിപ്പും ...
ചുണ്ടുകളെ ചുണ്ടുകള് കൊണ്ടെടുത്ത്
കണ്ണുകളെ കണ്ണുകളാ ലെ ടുത്ത്
ഒരായുസ്സ് നമ്മള് പകുക്കുന്നു
തിരപ്പക്ഷി കളായെ ത്തുന്ന
കടല് സന്ധ്യകള് ക്ക്
നമ്മെ ത്തന്നെ എറിഞ്ഞു കൊടുത്ത പോലെ .....
[പ്രണയം ]
No comments:
Post a Comment