Monday, February 7, 2011

ഇന്ന്

ഇന്ന്
അസ്തമയ ത്തിന്‍റെ ശാ ഖകളില്‍  നിന്ന്
ഒരായിരം
രാ പ്പിറാവുകള്‍ അലകളായി പ്പിറക്കും.
അഭയ ത്തിന്‍റെ കടല്‍ തേടി
അവ
ശൂന്യത യിലേക്കു പറക്കും .
സന്ധ്യയുടെ ചക്ര വാകങ്ങള്‍
പരസ്പരം കൊന്നു താഴുമ്പോള്‍
ഭൂമിയില്‍
ഒടുവിലത്തെ അണുവിസ്ഫോടനം..
ആരുടെയോ 
ഓര്‍മ്മ ത്തെറ്റെന്ന പോലെ .


at

2 comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ഒച്ച

 നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ രാത്രി അതിനോടു തന്നെ ഇഷ്ടം കൂടുന്നത്? നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ പുഞ്ചിരി അതിനെത്തന്നെ മായ്ച്ചു കളയുന്നത് ? നീ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ ച...

  • (no title)
    ഈ രാത്രി ചൊല്ലുകയാണ് നീയെപ്പോഴും കാതിലേക്ക് ചേർത്തു വച്ച വരികൾ.. ഈ കാറ്റ്  മൂളുകയാണ് കടലടയാളമായ നിന്ടെ പാട്ട് ഈ സന്ധ്യ മൊഴിയുകയാണ്...
  • പാവത്തം
    ചെത്തിതേക്കാത്ത  വീട് പോലെ അമ്മ . ഉള്ളലിവുകാട്ടി വെയിലത്രയും  മുറ്റത്തു ചിക്കി ഉണക്കി . കറ്റയില്‍നിന്ന് കരഞ്ഞിറങ്ങി വന്ന നെന്മണി യെ  ഇടം കയ്...
  • കൂട്
    മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന  പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട്  പനകളുടെ ചില്ല കീറി  വരുന്ന...