Sunday, July 24, 2011

ദിനാന്തം .

രാവിലെപ്പോഴോ 
വിടര്‍ന്നു മലര്‍ന്ന 
ഒരു പൂവ് പോലെ 
ഞാന്‍ 
എല്ലാ പുലരിയിലും അവന്റേതായി..
ഇരുളിന്‍റെ നിഴലോ 
വെളിച്ചത്തിന്‍ പാപമോ 
ഞങ്ങളെ സ്പര്‍ ശിചില്ല ..
നെറുകയില്‍ ചുംബനങ്ങളുടെ 
 ചിത്ര ശ ലഭങ്ങള്‍ക്ക്   അമരത്വം 
വിരലുകളില്‍ ഉടലഴിവുകളുടെ
തിരപ്പാടുകള്‍ക്ക് ഉന്മാദം 
നിങ്ങള്‍ക്ക റിയാത്ത തൊന്നും ഞാന്‍ 
പകര്‍ന്നില്ലെന്നു സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ ...........
സന്ധ്യകളുടെ  സംഗ മങ്ങള്‍ക്ക്‌ 
മയില്‍ പ്പീലികളുടെ നിറക്കൂട്ട്‌ 
......

1 comment:

കലി said...

വിരലുകളില്‍ ഉടലഴിവുകളുടെ
തിരപ്പാടുകള്‍ക്ക് ഉന്മാദം


സ്ഥായിയായ പ്രണയവും ഉന്മാദവും എന്നും ഉണ്ടാകട്ടെ

കൂട്

മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന  പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട്  പനകളുടെ ചില്ല കീറി  വരുന്ന...