Friday, October 11, 2013

തെരുവില്‍ ഒരു പൂമരം
കൊഴിഞ്ഞ പൂക്കളെ
ഓമനിക്കുന്നു
അവയുടെ നെറുകയിലെ
കുരിശു പൊള്ളിച്ച പാടുകളെ
ചുണ്ടുകളാല്‍ തൂത്തെടുക്കുന്നു
കല്ലറകളിലേക്ക് പറന്നു പോകുന്നവയെ
കണ്ണുകളില്‍ ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നു
പ്രണയികളുടെ ഹൃദയത്താല്‍
വിശുദ്ധ മാകുന്നവയെ
സുഗന്ധ ക്കുപ്പികളിലേക്ക് പകരുന്നു
ഓരോ പൂവും
അതിന്‍റെ നാളെയാല്‍
പൂമരത്തിലേക്ക്
ഒരിടിമിന്നല്‍ പായിക്കുന്നു . [നേര് ]

1 comment:

ajith said...

നേരാണ്!

കൂട്

മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന  പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട്  പനകളുടെ ചില്ല കീറി  വരുന്ന...