നിലാവ് കണ്ണീരായ് നുണ ഞ്ഞു നമ്മള്‍
വേനല്‍ തണുവായറിഞ്ഞു നമ്മള്‍
എന്റെ പൂക്കാലമേ നീ വരുമ്പോള്‍
ഞാനെത്ര വസന്തത്തിന്‍ നിറ മാല്യം !
അരിക ത്ത ണഞ്ഞോരാ സന്ധ്യയെ പ്പിന്നെ
കടലെത്ര നേരമൊളിച്ചു വച്ചു !
സ്നേഹ വിരലാല്‍ നീ തൊട്ടു ചേര്‍ത്തതിന്‍
ചാരുതയത്രയുമെന്‍ ചുണ്ടില്‍ ...
അസ്ഥികള്‍ പൂക്കുന്ന മന്ത്രങ്ങ ളായ്
ആലിംഗനങ്ങളെ നാമറിഞ്ഞു
അകലെ പായ് വഞ്ചി വിളക്കു തെളിഞ്ഞു
അരുതെന്നു പറയാതെ വിള ക്കണ ഞ്ഞു
കൈവലയങ്ങളാല്‍ നീ തീര്‍ത്ത ശ യ്യയില്‍
കവിതയായി ഞാനുതിര്‍ ന്നിരുന്നു
നമ്മളെ നമ്മള്‍ എഴുതിയ പോലൊരു
ചിത്ര കംബളം കാറ്റ് തന്നു .....[പ്രണയ ]
വേനല്‍ തണുവായറിഞ്ഞു നമ്മള്‍
എന്റെ പൂക്കാലമേ നീ വരുമ്പോള്‍
ഞാനെത്ര വസന്തത്തിന്‍ നിറ മാല്യം !
അരിക ത്ത ണഞ്ഞോരാ സന്ധ്യയെ പ്പിന്നെ
കടലെത്ര നേരമൊളിച്ചു വച്ചു !
സ്നേഹ വിരലാല്‍ നീ തൊട്ടു ചേര്‍ത്തതിന്‍
ചാരുതയത്രയുമെന്‍ ചുണ്ടില്‍ ...
അസ്ഥികള്‍ പൂക്കുന്ന മന്ത്രങ്ങ ളായ്
ആലിംഗനങ്ങളെ നാമറിഞ്ഞു
അകലെ പായ് വഞ്ചി വിളക്കു തെളിഞ്ഞു
അരുതെന്നു പറയാതെ വിള ക്കണ ഞ്ഞു
കൈവലയങ്ങളാല്‍ നീ തീര്‍ത്ത ശ യ്യയില്‍
കവിതയായി ഞാനുതിര്‍ ന്നിരുന്നു
നമ്മളെ നമ്മള്‍ എഴുതിയ പോലൊരു
ചിത്ര കംബളം കാറ്റ് തന്നു .....[പ്രണയ ]
No comments:
Post a Comment