ഇന്ന്
നീയെന്നെ അപ്പോള്‍ പെയ്ത മഴയുടെ
ചുംബനം അറിയിച്ചു .
നമുക്കിടയില്‍ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഉണ്ടോ എന്നറിയാന്‍
ഒളിച്ചു നോക്കിയ കാറ്റ്
നെടുവീര്‍ പ്പോടെ പറന്നു പോയി .
കണ്ണീരിന്റെ നീളന്‍ ചാലുകളില്‍
മുങ്ങി ക്കളിച്ച പരലുകള്‍ പോലെ
എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ..
നീ അവയെ കോരിയെടുത്തു .
അവ പിടയാന്‍ തുടങ്ങി
സ്ഫടികത്തിന്റെ ആ പഴയ ജാര്‍
നീ തുറന്നു ..
എന്‍റെ പുഴകളുടെ വഴി അടച്ചു .
കൊറിക്കാന്‍ രണ്ടോ മൂന്നോ ഇല യിതളുകള്‍ !
നീയെന്നെ കൊണ്ട് നടക്കുകയാണ് .
മുന്നില്‍ ഇരുള്‍ പകയോടെ .
നിനക്ക് വഴി തെറ്റില്ല എന്ന വിശ്വാസം
എന്നെ ഉറക്കുന്നു .
ഉണരുമ്പോള്‍ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടില്ല
എന്ന ഉറപ്പു
നിന്റെ ശ്വാസത്തില്‍ കേള്‍ക്കാം ..
എങ്കിലും
നമ്മളില്‍ ആരാവും
ആദ്യം വീണുടഞ്ഞു പോവുക ? [വീണ്ടും ]
