നെഞ്ചോടടുക്കി പ്പിടിക്കുന്തോറും
കുതറി ച്ചാടി പ്പോയി ഒരു വാക്ക് ..
കോണ് സെന് ട്രേഷന് ക്യാമ്പ്
ഹോളോകോസ്റ്റ് കവിത ....
ഗില്ലറ്റിന് ...ഗ്യാസ് ചേംബര് ..
എല്ലാമിന്നലെ കാഴ്ച്ചയുടെ തലയറുത്തു.
മുള്ളുവേലികള്
അപ്പുറവും ഇപ്പുറവും ഇടവേളകളില്
പൂത്ത ഇളം പൂവുകള് ...
വരകളുള്ള പൈജാമയിട്ട ജൂതക്കുട്ടിയും
നാസി കമാണ്ടരുടെഅരുമ മകനും .
അവര് ഒന്നിച്ചു കളിച്ചു...
പിരിയാനാകാതെ കരഞ്ഞു
ഒടുവില്
ആരുമറിയാത്ത സൌഹൃദത്തിന് കൈകോര്ത്ത്
ഗ്യാസ് ചേംബറില് ..ഒന്നിച്ച്...
നനഞ്ഞ സാന്ഡ് ....വിച്ച് പോലെ അവര്..
അമ്മമാരുടെ നിലവിളി പേടിച്ച്
തലകള് കാതുപൊത്തി.
കുതറിചാടിപ്പോയ വാക്കാണ് ശിക്ഷ...
ഇനി ചരിത്രത്തിന്റെഎല്ലാ പേജും തിരയണം
(എ ബോയ് വിത്ത് സ്ട്രൈപട് പൈജാമ ...എന്ന സിനിമ)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
കൂട്
മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട് പനകളുടെ ചില്ല കീറി വരുന്ന...
-
ചെത്തിതേക്കാത്ത വീട് പോലെ അമ്മ . ഉള്ളലിവുകാട്ടി വെയിലത്രയും മുറ്റത്തു ചിക്കി ഉണക്കി . കറ്റയില്നിന്ന് കരഞ്ഞിറങ്ങി വന്ന നെന്മണി യെ ഇടം കയ്...
-
പ്രിയനേ ..നീ യാത്രയിലാണ് ....അര്ദ്ധ മയക്കത്തിലും. ഞാനോ .നിന്റെ ഉറക്കത്തിന്റെ വാതിലുകളില് തടഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു .. സ്വപ്നങ്ങളില് നീ ...
-
എന്തിനു സ്നേഹിക്കുന്നു, സ്വ ച്ഛമോരോ ചിരി തങ്ങളില് കാണുമ്പോഴേ പക കറുപ്പിക്കുമെങ്കില് എത്രയും പ്രിയപ്പെട്ട തെ- ന്നുരയ്ക്കുവാന് , വാക...
No comments:
Post a Comment