വലിയ ക്ലാസ് മുറിയിലെ ചെറിയ മൂലയിലിരുന്നു
കുട്ടി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു....
....ചെടി കരഞ്ഞാല്....നമ്മളും കരയും.
അത് ടീച്ചര് കേട്ടില്ല.
ഇല മേഞ്ഞു വീടൊരുക്കുന്നകൂട്ടുകാര് കേട്ടില്ല .
കുട്ടി പുറത്തേക് നോക്കി .
വിതുമ്പുന്ന ചെടിക്ക്ചുറ്റും
വിഷമത്തോടെ
ശ ലഭങ്ങള്
മിണ്ടാ ,,,,കാറ്റ്
പെയ്യാമേഘം.
അവള് ഓടി പുറത്തിറങ്ങി
ചെടിയെ ഉമ്മ വച്ചു.
കുട്ടി ചെടിയോടെന്തോ പറഞ്ഞു
ചെടി കുട്ടിയോടും.
അവരിരുവരും പറഞ്ഞതാണത്രെ.......രാമായണ മായത്
Thursday, September 16, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
കൂട്
മരിച്ചിട്ടും മരിക്കാത്ത ഒരു ഋതു നൊന്തുവിളിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നുണ്ട് മഞ്ചാടിമഴയിലെന്ന പോലെ ചുവന്നു നനയുന്നുണ്ട് പനകളുടെ ചില്ല കീറി വരുന്ന...
-
ചെത്തിതേക്കാത്ത വീട് പോലെ അമ്മ . ഉള്ളലിവുകാട്ടി വെയിലത്രയും മുറ്റത്തു ചിക്കി ഉണക്കി . കറ്റയില്നിന്ന് കരഞ്ഞിറങ്ങി വന്ന നെന്മണി യെ ഇടം കയ്...
-
അമ്പല മുറ്റത്തെ അന്തി പ്രണയത്തിന്റെ കണ്ണില് മുളക് പൊടി എറിഞ്ഞ് സദാചാര വിദഗ്ദ്ധന് ആള് സ്വാധീനം നേടി പള്ളി ക്കുരിശിനു മറവില് പ്രാ...
-
അത്രമേല് അഗാധമായി പുണര്ന്നിരിക്കില്ല എവിടെയും രണ്ടു പൂമരങ്ങള് അത്രമേല് അഗാധമായി ചുംബിച്ചിരിക്കില്ല എവിടെയും രണ്ടു മഴ ത്തുള്ളികള്...
No comments:
Post a Comment